Anna Jantar-Kukulska, urodzona jako Anna Maria Szmeterling, była cenioną polską wokalistką, która przyszła na świat 10 czerwca 1950 roku. Jej kariera muzyczna rozkwitła w latach 70., kiedy to zdobyła ogromną popularność, stając się jedną z najbardziej znanych postaci na polskiej scenie pop.
Jej talent i wkład w muzykę sprawiły, że do dziś jest uważana za ikonę tego gatunku w Polsce. Anna Jantar-Kukulska była również matką Natalii Kukulskiej, która podążając śladami swojej mamy, również osiągnęła sukces jako piosenkarka. Niestety, życie Anny Jantar-Kukulskiej tragicznie zostało przerwane 14 marca 1980 roku.
Dzieciństwo i początki kariery muzycznej
Anna Maria Szmeterling przyszła na świat 10 czerwca 1950 roku w Poznaniu. Już w wieku czterech lat rozpoczęła edukację muzyczną, ucząc się gry na fortepianie. Jako młoda pianistka miała okazję występować z Filharmonią Poznańską. Doświadczenie scenicznego występowania zdobywała w zespole „Szafiry”, który założył Piotr Kuźniak. Współpracowała również z teatrem studenckim „Oktawa” oraz znanymi poznańskimi klubami „Nurt” i „Od Nowa”, gdzie nie tylko śpiewała, ale i grała na fortepianie.
Anna Szmeterling początkowo planowała karierę pianistyczną, jednak z czasem uświadomiła sobie, że to bardzo wymagające zajęcie, zarówno fizycznie, jak i ze względu na jej niewielkie dłonie, co stanowiło dodatkową przeszkodę.
W 1969 roku Anna zadebiutowała na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie, prezentując utwory „A lipiec grał” oraz własną kompozycję „W płaszczu z mżawki i zadumy”. W tym samym roku na festiwalu FAMA w Świnoujściu otrzymała wyróżnienie za interpretację piosenki „Łąka bez kwiatów”. Współpraca z zespołem Polne Kwiaty zaowocowała jej pierwszym nagraniem radiowym. Niedługo potem poznała Jarosława Kukulskiego, który zaprosił ją do zespołu Waganci, z którym nagrała swoją pierwszą płytę, zawierającą przebój „Co ja w tobie widziałam”.
W kwietniu 1971 roku Anna i Jarosław Kukulscy wzięli ślub. Po uzyskaniu uprawnień do zawodu piosenkarki od Ministerstwa Kultury i Sztuki, Anna zdecydowała się na karierę solową, przyjmując pseudonim Anna Jantar.
Rozwój kariery artystycznej
Anna Jantar rozpoczęła swoją solową karierę w 1973 roku, kiedy to na XI KFPP w Opolu zaprezentowała utwór „Najtrudniejszy pierwszy krok”. Następny rok przyniósł jej wiele sukcesów i wyróżnień. Podczas festiwalu „Slovenska Popevka” w Lublanie zdobyła uznanie za wykonanie piosenki „Czas jest złotem”. W Kołobrzegu otrzymała nagrodę „Polskich Nagrań” oraz tytuł „Miss Obiektywu”. W Austrii wspólnie z Marianną Wróblewską i Tadeuszem Wożniakiem zdobyła trzecią nagrodę zespołową. W Irlandii, za piosenkę „Tak wiele jest radości”, przyznano jej trzecie miejsce. Jej utwór „Tyle słońca w całym mieście” zyskał ogromną popularność w Polsce.
W 1975 roku, podczas XVI MFP w Sopocie, Anna Jantar święciła kolejne triumfy. Zdobyła drugą nagrodę jury, nagrodę publiczności, wyróżnienie „Głosu Wybrzeża” oraz nagrodę za przebój sopocki. W Dreźnie otrzymała drugą nagrodę za utwór „Niech ziemia tonie w kwiatach”. W tym samym roku wydała swój pierwszy longplay i przygotowywała się do wydania kolejnego albumu.
W 1976 roku Anna Jantar została matką, witając na świecie córkę Natalię. Macierzyństwo było dla niej niesamowitym doświadczeniem. Po krótkiej przerwie wróciła do działalności artystycznej, zdobywając Złotą Płytę za album „Tyle słońca w całym mieście”. W kolejnym roku otrzymała to samo wyróżnienie za płytę „Za każdy uśmiech”. W 1977 roku nagrała trzeci album, eksplorując ambitniejsze utwory. W 1979 roku, podczas występu w Finlandii, zaprezentowała piosenkę „Tylko mnie poproś do tańca”, która pokazała jej dojrzałość artystyczną.
W tym samym roku Anna Jantar nawiązała współpracę z zespołami Perfect i Budka Suflera. Utwór „Nic nie może wiecznie trwać”, nagrany z Budką Suflera, został wybrany piosenką roku przez słuchaczy Studia Gama. Pod koniec roku artystka wyjechała na koncerty do Stanów Zjednoczonych.
Występy zagraniczne i tragiczna śmierć
W 1980 roku, podczas zimy, Anna Jantar miała okazję występować w klubach polonijnych zarówno w Chicago, jak i w New Jersey. Artystka z radością przyjęła kolejne zaproszenie do Stanów Zjednoczonych, które otrzymała po swojej poprzedniej wizycie. Mimo że podróże zaczęły ją męczyć, spotkania z rodakami, którzy licznie przybywali na jej koncerty, sprawiały jej dużą przyjemność. Choć była zapraszana na różnorodne spotkania towarzyskie, często musiała odmawiać z powodu napiętego grafiku. Praca w kraju i za granicą pochłaniała większość jej czasu.
Podczas jednego z ostatnich koncertów w USA, który został nieplanowanie zarejestrowany przez amatorskie urządzenie, Anna Jantar wyraziła swoje uczucia do zgromadzonej publiczności. Przywitała wszystkich serdecznie, w tym dzieci, które również przyszły na występ. Z żalem ogłosiła, że jest to jej pożegnalny koncert. Zapowiedziała wykonanie kilku utworów ze swojego repertuaru, zarówno starszych, jak i nowszych, w tym zupełnych nowości. Koncert rozpoczęła od piosenki, do której żywiła szczególny sentyment, ponieważ przypominała jej o początkach kariery estradowej. Utwór ten, noszący tytuł „Żeby szczęśliwym być”, mógł być również traktowany jako przepis na szczęście.
Niestety, 14 marca 1980 roku, Anna Jantar zginęła w tragicznej katastrofie lotniczej w Warszawie, co stanowiło ogromną stratę dla polskiej sceny muzycznej.
Brak komentarzy